Perang Punic Pertama

Perang Punic Pertama antara Rom dan Carthage bermula sebagai sebuah pertempuran tempatan di Sicily antara Hiero II dari Syracuse, dan Mamertine dari Messina. Mamertine membuat pertimbangan yang buruk ketika mereka memperoleh bantuan daripada angkatan tentera laut Carthage dan kemudian mengkhianati mereka dengan rayuannya kepada Senat Rom untuk menentangi Carthage. Angkatan Rom menghantar sepasukan garison untuk menaklukkan Messina, dan Carthage yang amat marah memberikan bantuan kepada Syracuse. Dengan kedua-dua kuasa tempatan kini terlibat dalam pertempuran, ketegangan semakin bertambah buruk sehingga menjadi sebuah perang penuh untuk penguasaan Sicily antara Carthage dan Rom.
Perang Punic Pertama pada dasarnya merupakan sebuah perang laut. Selepas kekalahan perang darat yang begitu teruk di Perang Agrigentum, pimpinan Carthage memutuskan untuk mengelakkan sebarang pertempuran darat yang langsung dengan legion-legion Rom, dan memilih untuk menumpukan pertempuran mereka pada laut.
Mula-mulanya, angkatan tentera Carthage yang lebih berpengalaman dapat mengatasi Angkatan Tentera Laut Rom yang tidak mahir (sila lihat Perang Kepulauan Lipari). Rom bergerak balas dengan mengembangkan angkatan tentera lautnya dengan pesat (terdapat pertikaian tentang adakah mereka dapat berbuat demikian dengan meniru kapal-kapal Carthage yang ranap atau ditangkap): dalam tempoh dua bulan, angkatan Rom telah mempunyai satu armada yang terdiri daripada melebihi 100 buah kapal perang. Oleh sebab mereka mengetahui bahawa kapal-kapal mereka tidak mempunyai keupayaan yang setanding dengan kapal-kapal Carthage, angkatan Rom menambah kepada kapal-kapal mereka sebuah "jambatan serangan" yang dikenali sebagai corvus - "Raven". Jambatan ini akan mencangkukkan kapal-kapal musuh dan menyebabkannya tidak dapat bergerak. Dengan ini, askar-askar legion Rom akan naik kapal-kapal Carthage dan merampasnya dengan mudah. Taktik ini menyebabkan kelebihan angkatan tentera laut Carthage (keunggulan pertempuran kapal satu ke satu) tidak berkesan dan membenarkan infantri Rom yang unggul untuk menyertai pertempuran-pertempuran laut. Bagaimanapun, corvus juga bersifat besar, sukar digunakan, dan berbahaya, dan kemudiannya dihentikan secara berperingkat-peringkat ketika angkatan tentera Rom semakin menjadi lebih berpengalaman dan lebih cekap dari segi taktik.
Selain daripada kekalahan yang membawa kecelakaan di Perang Tunis di Afrika, serta pertempuran-pertempuran laut di Kepulauan Lipari dan Drepana, Perang Punic Pertama merupakan satu siri kemenangan yang hampir tidak terputus-putus. Pada tahun 241 SM, Carthage memeterai perjanjian keamanan yang memberikan Rom penguasaan yang penuh terhadap seluruh Siciliy.
Pada tahun 238 SM, askar-askar upahan Carthage memberontak (sila lihat Perang Askar Upahan) dan Rom mengambil kesempatan ini untuk merampas Pulau Corsica dan Sardinia daripada Carthage. Sejak ketika itu, orang-orang Rom menggunakan istilah "Mare Nostrum" – "laut kami" dan menguasai kawasan Mediterranean dengan berkesan. Angkatan-angkatan tentera Rom dapat menghalang serangan amfibia terhadap Itali, dan menguasai laluan-laluan perdagangan laut yang kaya dan penting, serta menyerang pesisir-pesisir yang lain.